Θα ήθελα με τη σειρά μου να απευθύνω έναν χαιρετισμό με την θεσμική ιδιότητα του Προέδρου του ΤΥΠΑΤΕ, ενός εκ των φορέων που συνεχίζουν να μας συνδέουν με την οικογένεια της ΑΤΕ.
Οι ιδιαίτερες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγεται η παρούσα Γενική Συνέλευση σίγουρα δεν είναι αυτές που επιθυμούμε, ελπίζουμε όμως ότι πλησιάζουμε στο τέλος αυτού του εφιάλτη με τον οποίο ήρθε αντιμέτωπη ολόκληρη η ανθρωπότητα και σύντομα να επιστρέψουμε στις ζωές μας, πιο ώριμοι και πιο συνειδητοποιημένοι αφού οι κρίσεις, έστω και με επώδυνο τρόπο, μας διδάσκουν.
Ένα από τα ζητήματα που αναδείχθηκαν επιτακτικά λόγω της πανδημίας είναι η ανάγκη προστασίας του εργαζόμενου στον χώρο εργασίας του. Ο κλάδος μας ήταν από αυτούς που ήρθε σε άμεση και καθημερινή επαφή με το πρόβλημα και συνάδελφοί μας νόσησαν σοβαρά και κινδύνευσαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.
Οι κρατικές δομές υγείας δοκιμάστηκαν, ξεπερνώντας σε πολλές περιπτώσεις, τα όρια τους. Αποδείχθηκε ότι εκτός από τους δημόσιους φορείς, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας και άλλων πυλώνων, όχι μόνον για την αντιμετώπιση έκτακτων συνθηκών αλλά και για την βελτίωση του επιπέδου υγείας των πολιτών, τόσο θεραπευτικά όσο και προληπτικά. Γιατί και η πρόληψη είναι – επί της ουσίας – θεραπευτική.
Είμαστε από τους τυχερούς εργαζόμενους που έχουμε μία σημαντική και πολύτιμη εμπειρία στην αυτό – οργάνωση συστημάτων παροχών μέσα στο πλαίσιο της αλληλοβοηθείας και αλληλεγγύης. Είχαμε (και επιμένω ότι συνεχίζουμε να έχουμε) ένα Ταμείο που παρείχε μέχρι σχεδόν το 2013 ΠΛΗΡΗ κάλυψη του κλάδου υγείας για όλους τους συναδέλφους και τις οικογένειές του. Κάτι που επιχειρείται ως στόχος μόλις το τελευταίο διάστημα από τους συναδέλφους μας στην Πειραιώς μέσω του Επαγγελματικού Ταμείου, εμείς οι «αγροτικάριοι» το γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες : μία δομή παροχής υπηρεσιών υγείας αποκλειστικά για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.
Είναι γνωστό ότι ανέλαβα την προεδρία του ΤΥΠΑΤΕ με ένα όραμα : την επαναλειτουργία του κλάδου υγείας του ΤΥΠΑΤΕ. Όχι φυσικά όπως το γνωρίσαμε οι περισσότεροι από εμάς, ως φορέα αποκλειστικής ασφάλισης, αλλά ως συμπληρωματικό φορέα υγείας. Ένα Ταμείο που θα είναι δίπλα στον εργαζόμενο, κοντά στον χώρο εργασίας του, με μία σύγχρονη προσέγγιση «κομμένη και ραμμένη» στις ανάγκες και ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου κλάδου.
Στην προσπάθεια αυτή, βρέθηκα αντιμέτωπος, στην καλύτερη περίπτωση με μεγάλη επιφυλακτικότητα και δυσπιστία. Πολλές φορές και με χλεύη και ειρωνεία. Σε αρκετές με επιθετικότητα και κατασυκοφάντηση.
Η αδράνεια αρκετών ετών, ίσως να έχει παίξει ρόλο σε αυτήν την αντιμετώπιση. Δεν θα σταθώ σε αυτά, παρότι αποτέλεσαν τροχοπέδη σε μία πολλή σημαντική προσπάθεια, δεδομένου ότι πλέον μπορώ με σιγουριά να σας μεταφέρω ότι το όραμα αυτό έχει αρχίσει να αποκτά υπόσταση κι είναι πολύ πιθανό, με την απαραίτητη στήριξη όλων μας, να το δούμε να υλοποιείται.
Όσο κι αν αυτό φάνταζε απίθανο σε πολλούς, μπορώ να σας ενημερώσω κι επισήμως ότι στην προσπάθεια αυτή θα έχουμε και την οικονομική στήριξη της Τράπεζας Πειραιώς, παράλληλα με την στήριξη από τον ΣΕΤΑΠ και τους λοιπούς συγγενείς φορείς της πρώην ΑΤΕ (Εφάπαξ, ΚΑΣΥΑΤΕ), κάτι που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό, όχι μόνον για λόγους πρακτικούς αλλά και για λόγους συμβολικούς. Η ευρεία αυτή συνεργασία και συμμετοχή δίνει άλλο ειδικό βάρος στο εγχείρημα και ανοίγει ορίζοντες για βελτίωση των συνθηκών εργασίας, καθιστώντας ξεκάθαρα μέλημα, όχι μόνων των αντιπροσωπευτικών σωματείων των εργαζομένων, αλλά και του εργοδότη την προστασία της υγείας των εργαζομένων.
Παράλληλα με την επαναλειτουργία του κλάδου υγείας, βρίσκεται σε εξέλιξη και μία προσπάθεια για την αξιοποίηση των κατασκηνωτικών χώρων του Ταμείου με πρώτη προσέγγιση την αξιοποίηση του απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς χώρου στην ΚΥΨΑ Χαλκιδικής. Μετά την υγεία, η ανάγκη αναψυχής και ξεκούρασης των συναδέλφων είναι ένας από τους κοινούς στόχους που πρέπει να θέσουμε. Σημειώνω ότι ήδη ο ΣΕΤΑΠ δραστηριοποιείται στον τομέα αυτό με τα ετήσια προγράμματα διακοπών, πλην όμως οι ανάγκες των συναδέλφων είναι πολύ μεγαλύτερες και είναι δύσκολο να καλυφθούν μόνον από εξωτερικές συνεργασίες. Βλέπουμε πεδίο συνεργασίας στην προσπάθεια αυτή ώστε οι συνάδελφοι να αποκτήσουν «τον δικό τους» χώρο αναψυχής και διακοπών με σύγχρονες εγκαταστάσεις και παροχές.
Μπαίνουμε σε μία νέα πορεία πραγμάτων, όπου η μονοδιάστατη παραταξιακή αντιπαράθεση είναι ξεπερασμένη κι όχι μόνον δεν δίνει λύσεις αλλά δημιουργεί αδιέξοδα που οδηγούν σε απώλεια ευκαιριών εις βάρος των εργαζομένων.
Προσωπικά είμαι αντίθετος και πολέμιος σε κάθε πόλωση, κι αυτό μπορούν να το διαβεβαιώσουν και όλοι οι συνάδελφοι – μέλη του ΔΣ του ΤΥΠΑΤΕ. Οι αγωνίες και τα δικαιώματα των συναδέλφων δεν έχουν χρώμα κι εμείς οφείλουμε αυτό να το σεβαστούμε. Με κοινές θέσεις και στόχους μπορούμε να πετύχουμε πολύ περισσότερα. Η καλύτερη άποψη και θέση εάν τοποθετηθεί σε άνω στίβο στείρας αντιπαράθεσης θα εξαφανιστεί και δεν θα αποδώσει.
Στην επόμενη Γενική Συνέλευση του ΤΥΠΑΤΕ θα είμαι σε θέση να αναπτύξω το ρεαλιστικό κι εφικτό σχέδιο επαναλειτουργίας του ΤΥΠΑΤΕ ώστε οι συνάδελφοι να αποφασίσουν. Εύχομαι ότι θα γίνει κατανοητό ότι σε μία πραγματικότητα που η ατομικότητα τείνει να επικρατήσει της συλλογικότητας, οι συνάδελφοι θα αντιληφθούν ότι είμαστε από τους λίγους τυχερούς που έχουμε πυρήνες που μας ενώνουν κι αυτούς πρέπει όχι μόνον να τους προστατέψουμε και να τους διατηρήσουμε αλλά και να τους ενισχύσουμε με κοινή προσπάθεια. Το Ταμείο δεν θα είναι Ταμείο της ΔΑΚΕ, της ΔΗΣΥΕ, της ΣΥΣΠ ή της ΕΣΑΚ αλλά Ταμείο όλων των συναδέλφων. Αυτό για εμένα είναι αδιαπραγμάτευτο.
Ως πρόεδρος ενός θεσμικού οργάνου – με αυτήν την ιδιότητα εξάλλου συμμετέχω – στηρίζω κάθε νόμιμα εκλεγμένο όργανο που εκπροσωπεί συναδέλφους, πολλώ δε μάλλον τον ΣΕΤΑΠ που είναι η συνέχεια του εργασιακού σωματείου που μας στήριζε επί δεκαετίες στην ΑΤΕ και τώρα συνεχίζει στον δύσκολο και πολυσύνθετο χώρο της Τράπεζας Πειραιώς να μάχεται για τα συμφέροντά μας. Πρέπει όμως να σημειώσω ότι για κανέναν μας – και από αυτό δεν εξαιρώ τον εαυτό μου – δεν υπάρχει «λευκή επιταγή» για όσα έχουμε δεσμευθεί να πράξουμε προς όφελος των συναδέλφων μας. Όλοι κρινόμαστε και οφείλουμε να ανεχόμαστε και να αποζητούμε την καλοπροαίρετη κριτική, γιατί μέσα από αυτήν βελτιωνόμαστε, διορθώνουμε τα λάθη μας και χαράσσουμε την κοινή πορεία. Δεν πρέπει να είμαστε στις θέσεις μας για την «καρέκλα» αλλά για τον κάθε έναν συνάδελφο ξεχωριστά και για όλους μαζί.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ Τ.Υ.Π.Α.Τ.Ε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΚΡΙΖΩΤΗΣ